Utrwalanie
Nic nie zostanie zapomniane, ale nie wszystko będzie utrwalone. Aby zrozumieć tę myśl, trzeba to przeżyć i umieć opisać doświadczenie, które się skrywa za tym uczuciem. Czy potrafię? Spróbujmy.
Początek. Od pierwszego dnia tygodnia aż do wczoraj wstawanie razem ze słońcem. Codzienność hoteli i zabieganych ludzi jadących w swoich windach, we własnych tunelach, gdzie witamy się spojrzeniami tylko na parterach w pobliżu recepcji, lub restauracji. Senny początek, brak chęci uczestnictwa w obcym życiu, lekkie znużenie. Potem Balaton, miejsce, gdzie kiedyś przeżyłem największy sen na jawie. Dziś równie piękny i majestatyczny. Sennie cudowne pozamykane bramy pubów i dyskotek trwają w oczekiwaniu na oszalałe węgiersko-niemieckie tsunami. Czas, jeszcze wiele czasu... To ważne, co się tu dzieje, choć jest znakiem nie czegoś, kogoś, lecz tęsknoty, braku. Kto umie to pojąć, niech pojmuje.
Za każdym drzewem, które przecina wodę i słońce ciągnie się długi korytarz cienia. Za moimi plecami droga rozpościera się kamienistym dywanem aż do torów, potem zwija się w miejscu, gdzie akacje ukrywają Starego Rybaka i kelnerów o przymrużonych oczach cierpliwie oczekujących na wybór wina. Miejscowe Couvee ma zapach pleśni i miękkość studziennego mchu, rymuje się z paprykarzem z karpia, Do tego najlepsze ciemne, peczeńskie piwo. Właściciel domku nie bez powodu ostrzega, że diabeł nie śpi... trudno się wstaje po takiej ilości słów i wina... Nastał dzień drogi, pracy i słońca, podróż wokół węgierskiego morza, Keszthely, zagubieni w drodze docieramy na miejscowy bazar, zakup kiełbasy i pożegnanie z Balatonem.
Mówi się, że robotnicze miasta to nuda. Ajka jest inne. Gdzieś w powietrzu czuć jeszcze aluminium, w którym dwa lata temu utonęło kilku ludzi po awarii w hucie. Potężna rzeka czerwonobrunatnego metalu zalała ogromne połacie miasta i spowodowała katastrofę. http://pl.wikipedia.org/wiki/Katastrofa_w_hucie_aluminium_w_Ajce
To ciekawe, jeszcze trzy lata temu pracowałem dla firmy, która produkowała zabudowy aluminiowe. Ajka to przede wszystkim duży park przemysłowy z monumentalnymi prostopadłościami.
Początek. Od pierwszego dnia tygodnia aż do wczoraj wstawanie razem ze słońcem. Codzienność hoteli i zabieganych ludzi jadących w swoich windach, we własnych tunelach, gdzie witamy się spojrzeniami tylko na parterach w pobliżu recepcji, lub restauracji. Senny początek, brak chęci uczestnictwa w obcym życiu, lekkie znużenie. Potem Balaton, miejsce, gdzie kiedyś przeżyłem największy sen na jawie. Dziś równie piękny i majestatyczny. Sennie cudowne pozamykane bramy pubów i dyskotek trwają w oczekiwaniu na oszalałe węgiersko-niemieckie tsunami. Czas, jeszcze wiele czasu... To ważne, co się tu dzieje, choć jest znakiem nie czegoś, kogoś, lecz tęsknoty, braku. Kto umie to pojąć, niech pojmuje.
Za każdym drzewem, które przecina wodę i słońce ciągnie się długi korytarz cienia. Za moimi plecami droga rozpościera się kamienistym dywanem aż do torów, potem zwija się w miejscu, gdzie akacje ukrywają Starego Rybaka i kelnerów o przymrużonych oczach cierpliwie oczekujących na wybór wina. Miejscowe Couvee ma zapach pleśni i miękkość studziennego mchu, rymuje się z paprykarzem z karpia, Do tego najlepsze ciemne, peczeńskie piwo. Właściciel domku nie bez powodu ostrzega, że diabeł nie śpi... trudno się wstaje po takiej ilości słów i wina... Nastał dzień drogi, pracy i słońca, podróż wokół węgierskiego morza, Keszthely, zagubieni w drodze docieramy na miejscowy bazar, zakup kiełbasy i pożegnanie z Balatonem.
Mówi się, że robotnicze miasta to nuda. Ajka jest inne. Gdzieś w powietrzu czuć jeszcze aluminium, w którym dwa lata temu utonęło kilku ludzi po awarii w hucie. Potężna rzeka czerwonobrunatnego metalu zalała ogromne połacie miasta i spowodowała katastrofę. http://pl.wikipedia.org/wiki/Katastrofa_w_hucie_aluminium_w_Ajce
To ciekawe, jeszcze trzy lata temu pracowałem dla firmy, która produkowała zabudowy aluminiowe. Ajka to przede wszystkim duży park przemysłowy z monumentalnymi prostopadłościami.
Komentarze